Euskarak eremu ez-formalean, hau da, erabilera kolokialetan, dauzkan zailtasun eta erronkak aztertu ditu Asier Larrinaga Larrazabalek Euskara kolokialaren eskuliburua osatzen duten 200 orrialdeetan.
Euskarak, egun, bere normalizazioan daukan erronka handietako bat da eremu ez-formala, eremu formalean “eroso eta egokiro” moldatu baita, tartean, administrazioan, irakaskuntzan, jakintzan, teknologian eta hedabideetan. Erronka handienak bestalde, erabilera kolokialetan gertatzen ari dira.
Bada, eskuliburuaren xedea erronka aurre egiteko euskarri izatea da, edozein euskaldunentzat baliagarria, baina gehienbat irakasleentzat eta idazle, gidoilari, itzultzaile eta sorkuntzaren arloko gainerako hizkuntza-erabiltzaileentzat.
Liburuaren hasieran, euskara kolokiala jorratzen da, eta gero, hiztegi bat jasotzen da. “Eskuliburuak bi zati ditu. Lehenean, euskara kolokiala zer den azaltzen da, eta euskara kolokialaren hizkuntza-ezaugarriak deskribatzen dira, ahoskeratik hasi eta hitzen erabileraraino. Bigarren zatia hiztegi bat da, euskarazko hitz arruntak, hala nola mozkor, azkar, aurpegi edo deitu, lagunarteko hizketan beste era batean esateko aukerak eskaintzen dituena. Eskuliburuaren lehen zatian zein bigarrenean jasotako gehiena EITBn azken hogei urteetan egin den hizkuntza-lanketaren emaitza da”.
